Zemra e një të rrituri të shëndetshëm në pushim zakonisht ka 60 deri në 100 rrahje në minutë, dhe te atletët edhe më pak. Nëse ky numër rritet në më shumë se 100 rrahje, është takikardi.
Takikardia quhet puna e përshpejtuar e zemrës, pra rritja e ritmit të zemrës mbi kufirin fiziologjik. Kur bëjmë disa aktivitete fizike, rrahjet e zemrës rriten natyrshëm. Çdo rritje e rrahjeve të zemrës mbi kufijtë normalë nuk tregon domosdoshmërish një takikardi. Duhet pasur parasysh se zemra e një fëmije rreh shumë më shpejt se zemra e një të rrituri dhe numri i rrahjeve është gjithashtu i shtuar te njerëzit e vegjël dhe te gratë.
Nëse zemra është e shëndoshë, takikardia është kryesisht një fenomen i pakëndshëm dhe kalimtar që herë pas here dëmton cilësinë e jetës, por nëse bëhet fjalë për zemër të sëmurë, takikardia në mënyrë indirekte mund të rrezikojë jetën e pacientit.
Takikardia më së shpeshti shfaqet si reagim i trupit ndaj kushteve të caktuara si: sforcim fizik ekstrem, stres, tronditje ose frikë e papritur, ethe, infeksione, anemi, ankth, rritje të aktivitetit të gjëndrës tiroide (hipertiroidizëm), dobësi dhe inflamacion viral të zemra, gjendje akute e uljes së qarkullimit të gjakut në zemër, ngushtimi i enëve të gjakut, infarkt miokardi.
Takikardia është më e lehtë për t’u diagnostikuar me pasqyrën klinike dhe EKG, gjegjësisht elektrokardiografi. Disavantazhi kryesor i EKG-së është se tregon një ritëm të zemrës në një periudhë shumë të shkurtër kohore dhe aritmitë kardiake në shumicën e rasteve janë të rastësishme gjatë ditës.
Gjatë vendosjes së një diagnoze, pacientët zakonisht i nënshtrohen veshjes së një monitori elektrokardiografik portativ (Holter monitor) të cilin pacienti e mban për 24 orë. Monitori Holter ofron dukshëm më shumë të dhëna për rrahjet e zemrës sepse monitoron rrahjet e zemrës me kalimin e kohës, kështu që mundësia për të “kapur” aritminë është më e lartë.
Simptomat e takikardisë
Simptomat e mëposhtme janë të mundshme me takikardi, por nuk janë të rralla që ato të mungojnë. Në shumë raste, takikardia zbulohet vetëm në ekzaminimin mjekësor: rrahje të shpejta të zemrës, dhimbje gjoksi, mbytje dhe gulçim, lodhje e shpejtë, dobësi e papritur, marramendje ose të fikët, presion në qafë dhe kokë, presioni i ulët i gjakut, palpitacione – një ndjenjë e pakëndshme e rrahjeve të parregullta të zemrës.
Takikardi – trajtim
Që takikardia të trajtohet siç duhet, është e nevojshme të përcaktohet shkaku, por edhe lloji i takikardisë. Shumica e aritmive në të kaluarën janë trajtuar me ilaçe, ndërsa sot pacientët me disa aritmi mund të kurohen përgjithmonë me ablacionin me radiofrekuencë (një metodë në të cilën energjia e radiofrekuencës shpërndahet në zonën e muskujve të zemrës përgjegjëse për aritminë dhe nxehtësia shkakton dëmtime të përhershme të indeve dhe ndërpret cikli i aritmisë).
Në pacientët me rrezik për jetën, të ashtuquajturat aritmitë malinje mund të pajisen me një defibrilator kardioverter që jep impulse elektrike që e kthejnë pacientin në një ritëm normal sipas nevojës.
Instalimi i një stimuluesi kardiak të përhershëm, një stimulues kardiak, ka qenë prej kohësh një metodë e suksesshme për trajtimin e pacientëve me të ashtuquajturat bradiaritmitë (ngadalësimi i ritmit të zemrës ose ngadalësimi i ndjeshëm i përcjelljes së impulseve në zemër) dhe simptomat pasuese. Kjo pajisje vendoset nën lëkurën e pacientit për të ruajtur një ritëm normal të zemrës.
Për disa aritmi, kryesisht beninje, terapia e zgjedhur është ende mjekimi, barnat antiaritmike, shumica e të cilave janë ato të grupit të beta-bllokuesve, antagonistët e kalciumit (verapamil), propafenoni dhe amiodaroni.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
