Dridhja është shoqëruesi ynë i pashmangshëm në situata të ndryshme në të cilat jemi të ekspozuar ndaj një lloj vlerësimi nga të tjerët – mund të jetë një prezantim, një intervistë pune, një takim i parë, njohja me një mjedis të ri shoqëror në punë/shkollë.
Në situata të tilla vlerësohen aftësitë tona intelektuale, njohuritë, kompetenca, por edhe çiltërsia/mbyllja jonë, komunikueshmëria, sensi i humorit, pamja fizike e shumë të tjera.
Në të gjitha këto situata, ne kërkojmë nga vetja që të paraqitemi në dritën më të mirë të mundshme, të lëmë përshtypje të mirë te të tjerët, të dalim si fitues absolut. Nga ana tjetër, gjithmonë ekziston frika se do të ndodhë diçka e tillë, të cilën ne e interpretojmë si katastrofë.
Njerëzit të cilët janë të prirur të “paralizohen” nga frika e skenës imagjinojnë pasojat negative të situatave të përmendura përpara se ato situata të ndodhin vërtet. Pra, në kokën e një personi, ai krijon mendime ose imazhe që lidhen me pasoja të ndryshme negative në të cilat ai gabon, flet marrëzi, belbëzon, skuqet, bllokohet, tallet ose kritikohet nga të tjerët. Ide të tilla i sjellin një personi një ndjenjë frike dhe shpesh shoqërohet me ndjesi trupore si rrahje të shpejta të zemrës, frymëmarrje të cekët, djersitje, skuqje, dridhje.
Dridhja është në fakt frika nga mundësia e arritjes së një rezultati negativ në situata ku dikush na vlerëson. Kjo frikë mund të fillojë dhe të vazhdojë shumë përpara se (p.sh. disa ditë/javë përpara) një person të “hapë” një situatë të caktuar. Zakonisht, dridhja kulmon pak para ekspozimit ndaj një situate të caktuar dhe shpesh mund të zgjasë për aq kohë sa personi është në atë situatë.
Shprehja e pranuar në popull “nervozizëm pozitiv” është në fakt një nervozizëm, intensiteti i të cilit është i tillë që na mban të vëmendshëm, aktivë, të gatshëm për të reaguar në një situatë të caktuar. Prandaj, ky intensitet është edhe i dëshirueshëm sepse na lejon të reagojmë lehtësisht dhe nuk ndërhyn në aktivitetin tonë. Megjithatë, kur ankthi rritet deri në pikën e prishjes së funksionimit tonë (belbëzim në të folur, belbëzim, ‘bllokim mendor’), është problem.
Personat që kanë problem me frikën intensive bëhen të ndjeshëm ndaj saj dhe kanë frikë se mos shfaqet në situatën tjetër, e cila vetëm sa shton intensitetin e saj.
Hiqni dorë nga kërkesat perfeksioniste
Si fillim, hiqni dorë nga përsosja e performancës tuaj në një situatë të caktuar (për shembull, për të paraqitur një ide në mënyrë perfekte, për të lënë përshtypjen më të mirë të mundshme te punëdhënësi, etj). Në vend që t’i kërkoni vetes të performoni më mirë se kurrë, është më realiste të prisni të jeni mjaftueshëm të mirë dhe të bëni më të mirën për t’u fokusuar në gjithçka që dëshironi të thoni.
Nëse bëhen gabime, mos i ekzagjeroni dhe mos i bëni katastrofë, por korrigjoni ato shpejt nëse është e mundur dhe vazhdoni përpara.
Hiqni dorë nga leximi i mendjeve të njerëzve të tjerë
Zakonisht, gjatë prezantimit, njerëzit mund të rrisin ankthin e tyre duke u përpjekur të “lexojnë mendimet” e të tjerëve. Pra, gabimisht mund të konkludojnë se, për shembull, një person i caktuar mendon se ajo që thotë nuk ka kuptim, se nuk është mjaft bindës etj. Mos u shqetësoni për atë që mendoni se mendojnë të tjerët, sepse në shumicën e rasteve është e gabuar dhe e “ngjyrosur” nga frika juaj.
Bëhu gati
Nëse është e mundur, përgatituni sa më mirë që të jetë e mundur përpara një prezantimi. Kur përgatiteni mirë, atëherë e dini se keni bërë më të mirën dhe se i jeni përgjigjur detyrës në përputhje me kapacitetet tuaja.
Megjithatë, disa situata mund të sjellin diçka të paparashikuar, për shembull, dikush mund t’ju bëjë një pyetje për të cilën nuk jeni përgatitur paraprakisht. Mos u frikësoni nga ky rezultat, por pranojeni atë si diçka të pritshme dhe nëse nuk përgjigjeni plotësisht me sukses, mos e fajësoni veten për këtë, por tregoni një gatishmëri për të qenë të gatshëm për të mësuar. Është e pamundur të dish përgjigjet për të gjitha pyetjet.
Lehtësoni tensionin duke relaksuar frymëmarrjen
Nëse tentoni të trembni veten para çdo ekspozimi disa ditë përpara, përpiquni të relaksoheni me frymëmarrje relaksuese. Ruajtja e vazhdueshme e frikës duke perceptuar ngjarje negative e bën sistemin tuaj nervor autonom të ngacmuar, me teknikën e frymëmarrjes së thellë, ai kthehet në normalitet. Në këtë mënyrë zvogëlohet intensiteti i frikës, kështu që mund të kapërcehet më lehtë.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
