Elon Musk shfaqet mbi qiejt e Evropës, i shtyrë nga tre shtytës.
E para janë sukseset teknologjike të kompanive të tij, raketat SpaceX, gjithashtu thelbësore për NASA-n, dhe plejada e satelitëve Starlink që sjellin internetin nga orbita.
E dyta është ngërçi i projekteve konkurruese të BE-së, kyç për autonominë strategjike të Unionit.
E treta është marrëveshja me Giorgia Melonin dhe qeverinë e saj sovraniste, e pakënaqur me mënyrën sesi Franca – falë delegacionit të ish-komisionerit Breton – ka çekuilibruar ekuilibrin e industrisë hapësinore të BE-së në favor të saj dhe tani po tundohet karroca yjore e Musk.
Një tundim që në rast të fitores së Donald Trump, të cilit njeriu më i pasur në botë i ka garantuar fonde dhe konsulencë, do të bëhej një rreshtim i përsosur politik.
Është kjo galaktikë interesash e pozicionuar pas afrimit mes Musk dhe Melonit, e cila do të forcohet më tej, kur ai t’i japë asaj çmimin e Këshillit Atlantik në New York, por që ndërkohë ka hapur tashmë mundësi për kompanitë e tij në Itali.
Njëra është në projektligjin për hapësirën, që qeveria miratoi para verës dhe është gati të nisë procesin në Parlament. Neni 25 parashikon që Italia duhet të pajiset me një “rezervë të kapacitetit të transmetimit nëpërmjet komunikimeve satelitore”, për të garantuar funksionimin e shërbimeve strategjike, ushtarake dhe civile, në rast të ndërprerjes së rrjeteve tokësore të internetit.
Ka dy kompani “Bashkimi Evropian ose NATO” në gjendje ta ofrojnë atë: OneWeb francez dhe Starlink i Musk. Ky i fundit ka dhjetë herë më shumë satelitë dhe kosto më të ulëta: në rast tenderi duket se është i preferuari.
Përshpejtimi i Italisë në këtë rrjet “rezervë” është i rëndësishëm, sepse ndërkohë BE-ja thuhet se po zhvillon të vetin, Iris2. Kushtëzimi është i domosdoshëm, duke qenë se projekti i nisur në 2022 nga Bretoni është i bllokuar dhe në rrezik serioz.
Në korrik, lajmet u filtruan se dy emra të mëdhenj të konsorciumit, Airbus franko-gjerman dhe Thales francez, divizionet hapësinore të të cilëve janë në vështirësi, po mendonin të tërhiqeshin për shkak të shumë rreziqeve, duke mbetur vetëm si furnizues.
Mbështetja te Musk mund të jetë një zgjidhje lidhëse për Italinë, duke pritur që plejada e BE-së të ngrihet (2027). Por në praktikë mund të marrë më shumë karburant nga ai projekt.
Një tryezë në të cilën tashmë është ulur Starlink u hap nga vonesat e projekteve Pnrr për mbulimin me brez të gjerë të Italisë, sot të caktuara për Tim dhe Open Fiber.
Burime në Palazzo Chigi konfirmojnë se një dialog është duke u zhvilluar për të filluar “eksperimentet në zonat që janë të vështira për t’u arritur”, të cilat mund të mbulohen përmes satelitit. Kompleksiteti lidhet me nevojën për të modifikuar kushtet e Pnrr, por edhe me rezistencën e telekomit, të cilët e shohin Starlink si një konkurrent.
Këto tensione u shfaqën në prill kur kompania e Musk paraqiti një ankesë duke akuzuar Tim se nuk i kishte ofruar të dhënat e nevojshme për të shmangur ndërhyrjen. Çështja u zgjidh me ndërmjetësim “teknik” nga Ministria e Made in Italy, por Ligji i Hapësirës kthehet në pikën, për të garantuar “modele bashkëjetese” midis sistemeve hapësinore dhe tokësore.
Më pas janë lëshuesit (raketat), një fushë tjetër ku SpaceX e Musk është vendosur si kufiri më i avancuar dhe ku marrëdhëniet mes Italisë dhe Francës, që përfshijnë Leonardon në aleanca të ndryshme, vuajnë nga dhimbje kronike stomaku. Leonardo kërkon rinisjen e projekteve të përbashkëta që balancojnë më mirë barrat, në perspektivën e kampionëve të Evropës të promovuar nga Draghi.
Në vend të kësaj, Airbus dhe Thales po konsiderojnë zgjidhjen e vështirësive duke bashkuar aktivitetet e tyre hapësinore, gjë që do t’i jepte Parisit edhe më shumë peshë. Ndërkohë, vonesat e lëshuesve të rinj evropianë, atij “francez” të Ariane dhe atij “italian” të Avio, kanë detyruar këdo që donte të sillte ngarkesa në orbitë të trokasë në derën e SpaceX.
Në korrik, ministri i Mbrojtjes Crosetto e vizitoi atë, duke diskutuar projektet për të “garantuar sigurinë e vendit tonë”.
Formimi i marrëdhënieve me Musk dhe perandorinë e tij private hapësinore duket për zinxhirin italian të furnizimit si një domosdoshmëri, edhe para një mundësie. Por një domosdoshmëri që qeveria sovraniste duket se nuk e vret mendjen.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com
