Profesori Schachner i arkeologjisë, në emër të Institutit Arkeologjik Gjerman, ka kryer gërmimet arkeologjike në rrethin Boğazkale të Çorum-it, i cili ka qenë shtëpia e kryeqytetit hitit, Hattusa.
E përditshmja, “Daily News”, tregon se Schachner ka ndjekur për më shumë se një çerek shekulli gjurmët e qytetërimeve në Anadoll.
Schachner, i impresionuar nga përmendja e shpeshtë e Turqisë nga një nga lektorët e tij, pas shkollimit të mesëm në Gjermani, shkoi në Anadoll me miqtë e vet në vitin 1986 dhe vizitoi muzetë dhe rrënojat për tre muaj rresht.
Duke përfunduar shërbimin ushtarak në Gjermani, Schachner, i cili studioi histori osmane, studioi në Universitetin Hacettepe në kryeqytetin turk, Ankara, për një vit dhe më pas u kthye në Gjermani për ciklin e dytë të studimeve.
Ndërkohë, ai mori pjesë në gërmimet arkeologjike në pjesë të ndryshme të Anadollit në vitin 1994 me profesorët e tij në Universitetin Hacettepe dhe u bashkua me Institutin Gjerman të Arkeologjisë në Stamboll në 2005-n pasi dha mësime arkeologjie në universitete të ndryshme.
Schachner u emërua nga Instituti Gjerman si kreu i gërmimeve në rrënojat Hattusa në Boğazkale në 2006-n dhe për 27 vjet është përpjekur të zbulojë misterin mijëra vjeçar të qytetërimeve të lashta gjatë gërmimeve arkeologjike në rajone të ndryshme të Anadollit.
Duke kryer studimet së bashku me gruan e tij arkeologe, Andreas Schachner u vlerësua me Çmimin Kërkimor SAF (Rezultate të Jashtëzakonshme Shkencore) nga “Forumi Arkeologjik Shanghai” i Akademisë së Shkencave të Republikës Popullore të Kinës në vitin 2019 falë përvojës që kishte në Anadoll.
Duke folur për “Anadolu Agency”, Schachner ka treguar se ai ka punuar në rrënojat Hattusa për 15 vjet dhe se ka shumë kujtime të bukura me vendasit dhe punonjësit e gërmimeve.
“Kam pasur kujtimet e mia më të mira me njerëzit, me punëtorët dhe fshatarët që jetojnë me ne dhe na pranojnë si mysafirë të tyre. Kam pasur momentet më të bukura dhe emocionale me ta dhe kam shumë kujtime”, është shprehur ai.
Gjithashtu ka shtuar se “një arkeolog nuk supozohet të jetë emocional. As unë nuk kam një lidhje emocionale. Më pëlqen të jem këtu, përndryshe nuk do të isha. Sidoqoftë, nëse një arkeolog krijon një lidhje emocionale, atëherë ai mund të humbasë neutralitetin e tij. Kjo është arsyeja pse përpiqem të qëndroj sa më neutral që të jetë e mundur”.
Duke deklaruar se arritën të zbulonin objekte unike, të tilla si një vazo të madhe me kokë demi dhe një tas për pije në formë grushti dhe se bënë zbulime emocionuese gjatë punës së tij në Hattusha, Schachner ka treguar se në 15 vjet morën gjetje të rëndësishme për arkeologjinë e Anadollit.
Ai ka theksuar se Hattusa ishte një vendbanim i rëndësishëm dhe se “çdo rajon i botës, çdo vend modern ka një histori të lashtë. Kjo zbulohet nga gjetjet arkeologjike. Sidoqoftë, Anadolli, Turqia e sotme, ka një vend shumë të veçantë në këtë përgjithësim. Siç kemi parë në Hattusa dhe shumë pjesë të tjera të Anadollit, ka një vazhdimësi shumë të gjatë”.
“Anadolli del në pah me afërsinë e rrënojave me njëra-tjetrën dhe faktin se ato janë elemente plotësuese. Ne mund të mësojmë nga Boğazköy, Alacahöyük, Ortaköy dhe shumë tuma të tjera të vogla dhe studime të ndryshme. Ato janë të gjitha si pjesë të një mozaiku të madh që plotësojnë njëra-tjetrën”, ka shtuar profesori.
Për të, “trashëgimia dhe karakteristika më e rëndësishme e hititëve është se ata ishin në gjendje të krijonin një shtet territorial në këtë gjeografi. Kulturat në Anadollin Qendror arritën të krijojnë vetëm shtete të vogla, por hititët arritën të krijojnë dhe mbajnë një vend që shtrihet nga veriu i Anadollit Qendror në Siri, Mesopotami dhe Eufrat”.
Duke deklaruar se kjo ishte aftësia më e madhe kulturore e tyre pavarësisht kushteve të vështira gjeografike në Anadollin Qendror, Schachner ka dalluar se “gjëja më e rëndësishme është se ata mund të organizojnë shoqërinë në një mënyrë të jashtëzakonshme. Ne e shohim këtë në shumë lëndë. Sidomos ligjet dhe ritualet janë burime të shkruara ditë për ditë”.
Gjithashtu ka ravijëzuar se “ata e organizuan shoqërinë shumë mirë drejt një qëllimi të caktuar dhe në të njëjtën kohë shfrytëzuan çdo mundësi të dhënë nga gjeografia. Kjo është vërtet e rëndësishme. Ne shohim se hititët ishin një shoqëri e jashtëzakonshme. Kjo është pika më goditëse për mua”.
Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.
/Albanianpost.com-
The Times për Shqipërinë: Këndi i fundit i pazbuluar i Mesdheut – për më pak
-
Qeramikë, miniaturë dhe mozaikë: Shkolla në Londër, që ringjall artet e shenjta të rrezikuara në botë
-
‘Dolce vita’ e Ripley-t është bardh e zi, por qytetet e vogla të Bregut të Amalfit janë technicolour
-
Veçoritë e Sicilisë – pse ia vlen ta vizitojmë?