17-vjeçari i Barcelona-s transformoi jetën e tij në 23 sekonda

“Do të kesh një mundësi dhe do ta shënosh”.

Me këto fjalë, Xavi dërgoi në lojë zëvendësuesin 17-vjeçar Marc Guiu për debutimin e tij kundër Athletic Bilbaos të dielën mbrëma.

Skuadra e Xavi-t kishte ardhur në këtë ndeshje me disa lojtarë kyç të lënduar: Pedri, Frenkie de Jong, Robert Lewandowski, Jules Kounde, Raphinha dhe Sergi Roberto mungonin të gjithë.

Lamine Yamal dhe Alejandro Balde ishin të gatshëm për të luajtur vetëm në ditën e ndeshjes. Në stol ishin disa lojtarë të ekipit të të rinjve për të cilët pak tifozë kishin dëgjuar.

Njëri prej tyre ishte Guiu. Kishin mbetur edhe më pak se 10 minuta që vendasit të shënonin golin. Gjithçka që do t’i duheshin ishin 23 sekonda.

Guiu hyri në fushë në vend të Fermin Lopez në vijën e sulmit dhe shpejt u fut në pozicion.

Barca e kishte topin në prapavijë dhe Inigo Martinez e çoi përpara. Ai kaloi te Joao Felix, i cili kishte udhëhequr skuadrën për pjesën më të madhe të mbrëmjes.

Sapo Joao Felix mori topin, Guiu bëri një vrapim, këmbët e tij të freskëta gjetën menjëherë hapësirë pas mbrojtjes së Bilbao-s dhe sapo portugezi e gjeti atë, të riut iu deshën vetëm dy prekje për të gjetur rrjetën. Kontrolli me të majtën, përfundimi me të djathtën. Unai Simon më në fund u mposht.

Guiu vrapoi furishëm, me krahët e shtrirë drejt qiellit dhe të gjithë lojtarët e Barçës – ata në fushë dhe në pankinë – nxituan t’i bashkohen çmendurisë.

Në tribuna po festonin edhe Lewandowski dhe De Jong. Në një pjesë tjetër të turmës, nëna e Guiut filloi të qajë dhe të bërtasë, duke kapur ulësen e saj ndërsa vendosi dorën tjetër në kraharor dhe bërtiti: “Kjo është çmenduri!” Babai i Guiut, me një buzëqeshje argëtuese në fytyrën e tij, u ngrit në këmbë për të duartrokitur të birin.

Kur gjyqtari dha vërshëllimën e fundit, Guiu zbriti në fushë, sikur të kishte nevojë të krijonte një lidhje jetike me botën reale.

Ai e mbuloi fytyrën mes të qeshurës dhe lotëve të gëzimit – po, kjo po ndodhte në të vërtetë.

Kamerat televizive shkuan në kërkim të tij. Ai u ngrit në këmbë dhe mori një përqafim të fuqishëm nga Lopez dhe të rinjtë e tjerë në stol – Ander Astralaga, Hector Fort dhe Unai Hernandez – të cilët ishin vërsulur drejt tij sapo mbaroi ndeshja.

Guiu po shikonte lart në tribunë, ndoshta duke kërkuar për familjen e tij dhe duke dashur të ndante momentin me ta gjithashtu.

Dhe ndërsa të gjithë po e trajtonin atë si hero, ai më pas shkoi me nxitim tek Inaki Williams për të kërkuar fanelën e tij si suvenir. Williams buzëqeshi, pavarësisht humbjes, dhe ia dha.

Shkarkimi dhe publikimi i teksteve nga Albanian Post nuk lejohet pa përmendur burimin. Faleminderit për respektimin e etikës së profesionit të gazetarit.